Στον τελευταίο αιώνα η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες. Τη σημερινή οικονομική της ευρωστία την οφείλει, κατά κύριο λόγο, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, οι οποίες μετά τον Πρώτο και τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμά τους για ιλιγγιώδη χρηματικά ποσά.
Η περίφημη δημοκρατία της Βαϊμάρης από το 1924 ως το 1929 επέζησε με δανεικά.Ακόμη και για τις αποζημιώσεις του Α᾽ Παγκοσμίου Πολέμου, δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Επρόκειτο για μια «δανειακή πυραμίδα» η οποία κατέρρευσε με την κρίση του 1930.
Τα αμερικανικά κεφάλαια που είχε δανειστεί η Γερμανία εξαφανίστηκαν.Η ζημιά, τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για την παγκόσμια οικονομία, ἠταν ανυπολόγιστη.
Μετά τον Β᾽Παγκόσμιο πόλεμο, οι ΗΠΑ, ως παγκόσμια κυρίαρχη δύναμη πλέον, φρόντισαν ώστε κανείς από τους συμμάχους να εγείρει αξιώσεις για αποζημιώσεις.
Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι τη μελλοντική επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία.
Επομένως, τα θύματα της γερμανικής κατοχής, όπως οι Έλληνες, αναγκάστηκαν να αποποιηθούν τα δικαιώματά τους για αποζημιώσεις.Πάνω σ᾽ αυτή τη βάση, στηρίχτηκε το «οικονομικό θαύμα» της μεταπολεμικής Γερμανίας.
Τουλάχιστον τρεις φορές, στον αιώνα που πέρασε, έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία.
Μετά τον Α᾽Παγκόσμιο πόλεμο και το γνωστό από τότε γιγαντιαίο Ηaircut της δεκαετίας του ᾽30, μετά τον Β᾽Παγκόσμιο πόλεμο και τελευταία με τη στάση πληρωμών του 1990. Ήταν τότε, που ο Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ, αρνήθηκε να τηρήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου του 1953. Η Συμφωνία αυτή, προέβλεπε ότι στην περίπτωση της επανένωσης, οι γερμανικές αποζημιώσεις θα έπρεπε να τεθούν σε επαναδιαπραγμάτευση.
Η σύγχρονη Γερμανία όμως, αγνόησε ουσιαστικά τη Συμφωνία καταβάλοντας ελάχιστες μόνον αποζημιώσεις μετά το 1990.
Ούτε τα αναγκαστικά δάνεια που είχε επιβάλλει στις κατακτημένες χώρες, ούτε τις δαπάνες του στρατού κατοχής, ούτε τις καταστροφές των υποδομών παραδέχτηκε.
Η Ελλάδα δεν πήρε δεκάρα!
Η Γερμανία, άρχισε δύο πλέμους, ο δεύτερος μάλιστα ήταν πόλεμος εξολόθρευσης. Οι σύμμαχοι-νικητές και στις δύο περιπτώσεις αποποιήθηκαν, καθολικά ή εν μέρει, τα δικαιώματά τους για αποζημιώσεις.
Το «γερμανικό θαύμα» συντελέστηκε στις πλάτες των άλλων λαών.
Η βιομηχανική παραγωγή της κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές της.Κάποια στιγμή, η Ελλάδα πρέπει να απαιτήσει από τη Γερμανία να πληρώσει.Η αντιμετώπιση που επεφύλαξεν στις γερμανικές χρεοκοπίες οι πιστωτές, δείχνει και τη λύση του ελληνικού προβλήματος.
Όσοι δάνεισαν χρήματα την Ελλάδα πρέπει να χάσουν ένα μεγάλο μέρος από αυτά. Πρέπει ΤΩΡΑ να συμφωνηθεί μια μεγάλη μείωση του χρέους.Και, ασφαλώς, για να μην είναι καταστροφικό για τις τράπεζες, είναι απαραίτητο ένα γενναίο πρόγραμμα βοήθειας.Μπορεί να είναι ακριβή λύση, είναι όμως αποτελεσματική και, φοβόμαστε, μοναδική.
Εκτός και αν, το σύστημα Μέρκελ, επιδιώκει τη διαρκή κρίση στην Ευρωζώνη για να επιβάλει τον γερμανικό έλεγχο στην Ευρώπη. Και μάλιστα με ένα τρόπο χωρίς την προβολή ιδεολογικών προταγμάτων που θα αναμόχλευαν το παρελθόν, θα γεννούσαν μνήμες και θα αποκάλυπταν το μέγεθος του σχεδίου για ένα Δ᾽ Ράϊχ.
Όλο και περισσότεροι κατανοούν πλέον ότι αυτή η κρίση είναι η σύγχρονη μέθοδος για να κρατούν τα έθνη και τους λαούς «επί γονάτων και αγκώνων».