Σάββατο βράδυ 15.10.2016.
Το 2ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πλησιάζει στο τέλος του με ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου και νέας Κεντρικής Επιτροπής. Ήδη έχει υπερψηφισθεί η πρόταση να μειωθούν τα μέλη της από 201 σε 151. Για τον Πρόεδρο δεν υπάρχει πρόβλημα. Επιτυγχάνει χωρίς αντίπαλο ποσοστό εποχής ΚΚΣΕ ή χούντας, αν προτιμάτε [93,45%].
Ακολούθως τίθεται θέμα ποσόστωσης, υπό την έννοια ότι το 25% των μελών τής ΚΕ δεν πρέπει να κατέχουν κυβερνητική θέση ή να είναι βουλευτές. Ο Πρόεδρος του κόμματος έχει άλλη άποψη: η ποσόστωση να μην καταλαμβάνει τους βουλευτές. Διεξάγεται η ψηφοφορία και χάνει ο Πρόεδρος, ο οποίος τότε, εντελώς δημοκρατικά, παίρνει τον λόγο και λέει στους συνέδρους ότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό και πρέπει να ξανατεθεί προς συζήτηση και ψηφοφορία με δύο εισηγητές από κάθε πλευρά κ.λπ. Τους «αφύπνισε» δε λέγοντας: «δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει τί ψηφίσατε, αλλά είστε ενάντια στην εισήγησή μου». Εντελώς δημοκρατικά.
Ακολούθησε το μπλα μπλα και με τη δεύτερη ψηφοφορία η πρόταση του Τσίπρα έγινε δεκτή, πράγμα που σημαίνει το εξής:
– Οι σύνεδροι κατάλαβαν τί είχαν ψηφίσει στην προηγούμενη ψηφοφορία
– Ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει 145 βουλευτές
– Δεν είναι κακό 100 από αυτούς να είναι μέλη της ΚΕ
– Αν το κόμμα γκρινιάζει και παίρνει αποφάσεις που δεν αρέσουν στον πρωθυπουργό, τότε πάει ο πρωθυπουργός στη Βουλή και ζητεί από τους βουλευτές να ψηφίσουν νομοσχέδιο αντίθετο με την απόφαση της ΚΕ, οπότε όλοι οι βουλευτές ψηφίζουν αυτό που θέλει ο πρωθυπουργός με πόνο ψυχής, μολονότι δεν το πιστεύουν ως μέλη της ΚΕ.
– Έτσι υλοποιείται το υπό του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ λεχθέν στην εναρκτήρια ομιλία του:
«Το Κόμμα πρέπει να ελέγχει τη κυβέρνηση, αλλά και τα μέλη του κόμματος το ίδιο το κόμμα και την ηγεσία του. Στη σχέση Κόμματος Κυβέρνησης, αλλά και στο ίδιο το μοντέλο της διακυβέρνησης έχουν εντοπιστεί προβλήματα και δυσλειτουργίες που οφείλουμε να διορθώσουμε. Δε μπορεί να χαράζεται στρατηγική για τη κυβερνητική πολιτική κάπου έξω από το κόμμα, χωρίς το κόμμα. Όπως και δε μπορεί να χαράζεται στρατηγική σε ορισμένα υπουργεία αγνοώντας τις επεξεργασίες των αντίστοιχων τμημάτων και των ΕΠΕΚΕ. Αν θέλουμε, όμως, να δώσουμε έμφαση στο κόμμα, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, οφείλουμε πέρα από όλα να το νοηματοδοτήσουμε με τη φυσική παρουσία της φυσικής πολιτικής ηγεσίας και των στελεχών στα όργανα του κόμματος. Το κόμμα χρειάζεται ένα ενιαίο πολιτικό κέντρο, μια Κεντρική Επιτροπή που θα εκλεγεί στη βάση των πραγματικών αναγκών του κόμματος και μιας πολιτικής Γραμματείας που θα είναι το μοναδικό πολιτικό κέντρο και θα λειτουργεί με αίσθηση ευθύνης και με πολιτική αλληλεγγύη. Και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει όλοι να κατανοήσουν ότι είναι πιο σημαντικό για ένα μέλος του Κόμματος να είναι εκλεγμένο μέλος της ΠΓ, δηλαδή της ηγεσίας, παρά να είναι υπουργός.»
Πιο δημοκράτης και συνεπής πεθαίνεις!
Σώτος