Μια ευχαριστήρια επιστολή που αποτυπώνει την αγωνία και την μάχη για την ζωή που δίνουν καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες καρκινοπαθείς στην χώρα μας, λάβαμε στο mail της ιστοσελίδας μας.
Η επιστολή αποστέλεται στον διοικητή του Γενικού Ογκολογικού Νοσοκομείου Κηφισιάς “Άγιοι Ανάργυροι” και απευθύνει ευχαριστήρια προς συγκεκριμένο ιατρό και το προσωπικό της Α’ Χειρουργικής.
Σας παραθέτουμε αυτούσια την επιστολή που σπάει καρδιές, έχοντας αφαιρέσει το όνομα του ασθενούς (λόγω ιατρικού απορρήτου) και το όνομα του αποστολέα (μετά από δική του επιθυμία). Η επιστολή, με τα πλήρη στοιχεία έχει σταλεί ταχυδρομικώς στον διοικητή κ. Δήμο Μπαρτζώκα:
Αγαπητέ κύριε Μπαρτζώκα,
Ένα πρωινό του Μαρτίου διαπιστώθηκε από μια απλή ακτινογραφία, η ύπαρξη όγκου στον θώρακα του πατέρα μου, Π.Κ, 62 χρόνων. Μιλάμε για μια εξαιρετικά σπάνια και επιθετική μορφή αφού, σύμφωνα με την διάγνωση που είχαμε στα χέρια μας, ήταν ένα αγγειοσάρκωμα του μεσοθωράκιου.
Είστε γιατρός και αντιλαμβάνεστε την σοβαρότητα της κατάστασης που δημιουργήθηκε τόσο ιατρικώς όσο και ψυχολογικώς στον ίδιο τον ασθενή αλλά και στην οικογένεια μου εν γένει, από τη στιγμή που ποτέ δεν είχε παρατηρηθεί ιστορικό καρκίνου τόσο στους εν ζωή α’ βαθμού συγγενείς όσο και στις προηγούμενες γενιές.
Ζητήσαμε να δούμε τον καλύτερο γιατρό. Ψάξαμε, ρωτήσαμε, κουραστήκαμε. Ο πατέρας μου είναι ναυτικός και μέσα στα τελευταία 40 χρόνια έχει γυρίσει όλο τον κόσμο. Δεν θα έπεφτε αμαχητί. Περάσαμε από γιατρούς του ιδιωτικού τομέα που μας φέρθηκαν άσχημα και ζήταγαν πάρα πολλά χρήματα για να χειρουργήσουν τον πατέρα μου αλλά και να τον έχουν σε ένα κρεβάτι για το υπόλοιπο της ζωής του, έρμαιο των ακτινοβολιών. Μέχρις ότου φτάσαμε στο γραφείο του καρδιοχειρούργου – θωρακοχειρούργου Dr Νίκου Αναστασίου, ο οποίος ήταν ουσιαστικά ο μοναδικός που δέχτηκε να χειρουργήσει τον πατέρα μου. Τον εμπιστευτήκαμε απόλυτα, τόσο σαν άνθρωπο όσο και σαν γιατρό παρά το γεγονός ότι γνωρίζαμε πως υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο ο πατέρας μου να πεθάνει στο χειρουργικό τραπέζι, λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης.
Κύριε Μπαρτζώκα, δεν θα σας κουράσω άλλο με ιατρικά θέματα. Άλλωστε, δεν είναι αυτό το αντικείμενο της παρούσας επιστολής. Η εγχείριση του πατέρα μου έγινε τον περασμένο Απρίλιο στο νοσοκομείο όπου ηγείστε, το Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς «Άγιοι Ανάργυροι» και στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία χάρη στις ικανότητες του κυρίου Αναστασίου και της ομάδας του στην Πανεπιστημιακή κλινική. Από την πρώτη στιγμή, η κατάσταση της υγείας του πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο. Επίσης, κατά την διάρκεια της 12ήμερης νοσηλείας του στο συγκεκριμένο νοσοκομείο, τόσο εγώ όσο και η σύζυγος του ασθενή έχουμε να λέμε για τις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που μας παρείχε το νοσηλευτικό προσωπικό της κλινικής. Σε ότι χρειαζόμασταν, ήταν όλοι εκεί και δεν αναφέρομαι μόνο στον καθαρισμό των τραυμάτων ή στην αλλαγή της ενδοφλέβιας αντιβίωσης. Αναφέρομαι, περισσότερο στην ψυχολογική στήριξη και στην φιλικότητα που έδειξαν τόσο στον πατέρα μου όσο και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μου, κάτι που έδινε ώθηση στην αποκατάσταση ενός ασθενή που είχε μόλις κάνει ένα από τα πιο βαριά χειρουργεία που μπορεί να υπάρξουν.
Κύριε Διοικητά, με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να ευχαριστήσω τον γιατρό Νίκο Αναστασίου που έσωσε τον πατέρα μου. Επίσης, από την σύντομη γνωριμία που είχα μαζί του σας δηλώνω υπεύθυνα ότι ο άνθρωπος αυτός επιτελεί έργο στο νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι» και αποτελεί κόσμημα για την ελληνική ιατρική επιστήμη που τόσες φορές μας έχει κάνει υπερήφανους στο εξωτερικό (δυστυχώς). Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω το νοσηλευτικό προσωπικό της Α’ Χειρουργικής Κλινικής του νοσοκομείου που ήταν δίπλα στην οικογένειά μου στις ώρες που η ζωή του πατέρα μου κρεμόταν από μια κλωστή.
Σε ένα περιβάλλον, λοιπόν, που τίποτα δεν θυμίζει το λεγόμενο «κατεστημένο του Δημοσίου» που τόσο έχει ταλαιπωρήσει τον καθέναν μας στο παρελθόν, θα ήθελα να σας ζητήσω να στηρίξετε και να βοηθήσετε τον γιατρό και την κλινική στο έργο που επιτελούν. Κατά την νοσηλεία του πατέρα μου στο νοσοκομείου, είδα ολόκληρη πτέρυγα στην ογκολογική κλινική που ήταν έρημη και αναξιοποίητη. Είδα μέσα από τις κλειδωμένες πόρτες των θαλάμων, κλίνες να σαπίζουν στον χρόνο. Αντιλαμβάνομαι ότι η εποχή είναι οικονομικά δύσκολη και η χρηματική ενίσχυση που έχετε από το κράτος πενιχρή. Σας ζητώ, στα πλαίσια των δυνατοτήτων σας, να δώσετε προτεραιότητα στην αξιοποίηση αυτού του χώρου ώστε να σωθούν και άλλες ζωές όπως, αυτή του πατέρα μου.
Σας ζητώ να βοηθήσετε να προσπεραστούν τα όποια εμπόδια υπάρχουν ώστε γιατροί όπως ο κ. Αναστασίου να μπορούν να επιτελούν απρόσκοπτα το λειτούργημά τους και να χαρίζουν ζωή. Σας ζητώ, σαν απλός πολίτης, να εμπιστευτεί ξανά ο κάθε ασθενής το δημόσιο σύστημα υγείας που τόσο καλά φέρθηκε στην οικογένεια μου στην δίμηνη περιπέτεια που υπεστήκαμε, ευτυχώς με αίσιο τέλος.
Με τιμή
Το spirospero.gr, θα κάνει ρεπορτάζ και θα επανέλθει σχετικά με την αναξιοποίητη πτέρυγα που υπάρχει στο νοσοκομείο, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο αναγνώστης.
Στείλτε κι εσείς το δικό σας θέμα ή φωτογραφία στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
