Μια συγκλονιστική συνέντευξη έδωσε η Νανά Παλαιτσάκη, μιλώντας για τις στιγμές που πέθανε και ξαναγεννήθηκε, για την προβληματική σχέση με την μητέρα της που την «σημάδεψε» σε όλη της την ζωή, για την περίοδο που ήταν… «αυτιστικό» άτομο, αλλά και για το «σπάνιο» πρόβλημα με την υγεία της.
«Από το 2009 και μετά άλλαξε ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζομαι την καθημερινότητα. Ευχαριστώ πάρα πολύ την τύχη που μου προέκυψε σημαντικό πρόβλημα υγείας. Μπόρεσα να καταλάβω ότι η ζωή είναι στιγμές. Κατάλαβα ότι η πιο σπουδαία στιγμή της ζωής μου ήταν όταν αποφάσισα να γίνω μητέρα σε πολύ μικρή ηλικία και να φέρω στον κόσμο τον υπέροχο γιο που με κάνει περήφανη. Αξιολόγησα την απόλυτα ελαφρότητα της ματαιοδοξίας του φαίνεσθαι. Είμαι επί 26 χρόνια στην τηλεόραση. Αυτό από μόνο του σε τοξινώνει πάρα πολύ. Νιώθεις ότι είναι σημαντικός ο μικρόκοσμος του ιδρύματος όπου ζεις. Ο κόσμος ήταν αλλού και η ζωή μου έμοιαζε να είναι αυτή ενός αυτιστικού ανθρώπου. Πέρασα πάρα πολλά χρόνια τρώγοντας πλαστικό φαγητό στα κανάλια, χωρίς να καταλαβαίνω πως κυλούν οι ώρες, περιμένοντας ως σημαντική στιγμή την ώρα που η AGB έδινε τις μετρήσεις τηλεθέασης για να δω πόσο πούλησα ανά λεπτό. Αυτό είναι αδυσώπητο».
Στη ζωή της όπως λέει, υπήρξαν φορές που πέθανε και ξαναγεννήθηκε:
«Υπάρχω από τύχη. Όταν η μητέρα μου ήταν έγκυος σε μένα, αντιμετώπιζε κάποια θέματα και είχε καταλήξει στο να κάνει άμβλωση. Την ημέρα που κλείστηκε το ραντεβού, ο γιατρός της είχε ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο, οπότε αναβλήθηκε η επέμβαση και η μητέρα μου άλλαξε γνώμη, αποφασίζοντας να κρατήσει το μωρό. Η επόμενη φορά που πέθανα και ξαναγεννήθηκα ήταν τις πρώτες στιγμές της ζωής μου. Ήμουν μόλις πέντε ημερών όταν ο πατέρας μου έπαθε τροχαίο δυστύχημα. Άντεξε οχτώ ημέρες στο νοσοκομείο πριν πεθάνει. Όλοι τότε ασχολούνταν με την απώλεια του μπαμπά και με είχαν ξεχάσει. Η μητέρα μου ήταν χάλια και όποιος φίλος του πατέρα μου περνούσε, μου έδινε λίγο χαμομήλι. Γεννήθηκα 2,5 κιλά και έφτασα να ζυγίζω 1.200 γραμμάρια. Εκεί που κόντευα να εξατμιστώ, ένα μαγικό χέρι με επανέφερε. Πέθανα και ξαναγεννήθηκα επίσης όταν μου διέγνωσαν το σύνθετο πρόβλημα υγείας μου. Είδα τη ζωή μου να περνά καρέ-καρέ».
Στη συνέχεια αναφερόμενη στην προβληματική σχέση που είχε με την μητέρα της, λέει:
«Ήταν πάρα πολύ επικριτική. Ποτέ δεν ήμουν αρκετή για την μαμά μου. Ήμουν αντιδραστική, επαναστάτρια, έκανα ακριβώς το αντίθετο από αυτό που ήθελε σε κάθε επίπεδο, προσπαθώντας να της αποδείξω ότι είμαι αρκετή αλλά χωρίς να κερδίζω την αποδοχή της. Καταλαβαίνεις πόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση είχα (…)Όταν της έλεγαν “τι ωραίο κοριτσάκι που έχετε! Τι όμορφη και καλή είναι”, απαντούσε “το μυαλό της να έχει να σπουδάσει”. Δεν μου είχε πει ποτέ “τι όμορφη που είσαι”. Πίστευα ότι ήμουν άσχημη, ότι είχα μεγάλη περιφέρεια, ότι η μύτη μου ήταν λάθος. Για να την ισιώσω, κοιμόμουν το βράδυ με ένα μανταλάκι μπουγάδας στη μύτη, με αποτέλεσμα να σηκώνομαι το πρωί πρησμένη (…)Άρχισα να νιώθω καλύτερα μετά τον θάνατο της μητέρας μου. Ένιωσα ότι η εξωτερική μου εμφάνιση ήταν ενδιαφέρουσα μόνο αφότου αρρώστησα».
Στην ερώτηση αν έχει συγχωρέσει την μητέρα της, απαντά «προσπαθώ».
Κατά την άποψη της Νανάς Παλαιτσάκη, η μητέρα της έβγαλε σε εκείνη την οργή της για τον πρόωρο χαμό του πατέρα της:
«Εγώ έρχομαι και ο άλλος φεύγει. Την εγκαταλείπει. Ήμουν ακριβώς καρμπόν του πατέρα μου. Αν μπω στα παπούτσια της, την δικαιολογώ».
Πότε «μαλάκωσαν» οι σχέσεις τους;
«Επί 3,5 χρόνια ταλαιπωρούνταν από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Νομίζω ότι τότε βελτιώθηκε η σχέση μας. Αλλά ήταν αργά για εμένα. Χάσαμε πολύ χρόνο με την μαμά μου. Θα μπορούσαμε να είχαμε περάσει πολύ καλύτερα».
